Pies biegunka

Biegunki u psów

Biegunka nie jest chorobą lecz stanem klinicznym w którym obserwujemy zwiększoną częstotliwość wypróżniania, a stolec jest bardziej płynny. Dość często towarzyszą jej osłabienie, nudności oraz wymioty. Oddawanie luźnego kału odbywa się dużo częściej, może dochodzić do wzdęć i słychać wyraźnie przelewanie się treści w jelitach. Gdy trwa przez dłuższy czas mogą u psów wystąpić objawy odwodnienia, a w skrajnych przypadkach np. u szczeniąt oraz u starszych osobników z powodu utraty wody i elektrolitów może nawet dochodzić do zgonu zwierzęcia.

Przyczyny występowania biegunek mogą być bardzo różne czasem dość prozaiczne takie jak spożycie zbyt dużej ilości ciężkostrawnych pokarmów, lub karmy zawierającej np. stary tłuszcz. Częściej są spowodowane infekcjami wirusowymi, grzybiczymi lub też bakteryjnymi. Mogą być spowodowane zawartością substancji toksycznych w karmie lub obecnością pasożytów w przewodzie pokarmowym. Mogą występować zaburzenia trawienia i wchłaniania, a także biegunki polekowe np. przy uczuleniach na dany antybiotyk lub też przy długotrwałym leczeniu antybiotykami.

Jak leczyć biegunkę u psa?

Gdy biegunce nie towarzyszą niebezpieczne objawy takie jak wymioty, podwyższona temperatura ciała, drżenie mięśni czy też istotne przyspieszenie pracy serca możemy sami podjąć próbę pomocy naszemu pupilowi. W początkowym stadium biegunki należy odstawić karmę, gdyż może być ona przyczyną wystąpienia luźnych stolców a podawać do picia świeżą wodę. Po przegłodzeniu powinno się podawać zmniejszone ilości lekkostrawnych pokarmów takich jak gotowane mięso i warzywa. Podawanie mleka jest niewskazane.

Można podawać węgiel aktywny gdyż szczególnie w przypadku zatruć wiąże on znaczne ilości toksyn. Węgiel aktywny charakteryzuje się bardzo dużą powierzchnią wchłaniania ok. 3300m2/g substancji. Tak wielką powierzchnię węgiel leczniczy zawdzięcza swej porowatej strukturze oraz istnieniu mikroporów. Znany jest z dużych możliwości wiązania endotoksyn, bakterii, wirusów, gazów jelitowych jak również niektórych leków takich jak np. salicylany, barbiturany, leki przeciwdepresyjne, alkaloidy, niektóre leki pobudzające układ nerwowy. Z tego powodu nie należy podawać węgla aktywnego razem z innymi lekami, lecz przynajmniej 2 godziny przed lub po jego stosowaniu. Nie można podawać węgla aktywnego w przypadku ostrego zatrucia substancjami żrącymi lub substancjami wpływającymi na perystaltykę jelit.

Węgiel aktywny

Węgiel aktywny pokrywa błonę jelit warstwą ochronną. Ma właściwości adsorbowania wielu szkodliwych dla organizmu substancji, przez co zmniejsza ich wchłanianie do krwi i w efekcie zmniejsza obserwowane w biegunkach pobudzenie aktywności jelit. Zmniejszone przenikanie wody do przewodu pokarmowego (jelit) skutkuje zmniejszeniem utraty wody i zawartych w niej elektrolitów (roztwory związków mineralnych). U ludzi dość często w zwalczaniu biegunek stosuje się takie leki jak Nifuroksazyd, Loperamid, Stoperan oraz Smecta. U psów dość trudno jest jednak ocenić stopień odwodnienia organizmu szczególnie w początkowym stadium biegunki, a także zdiagnozować przyczynę wystąpienia biegunki. Dlatego moim zdaniem w zalecanym domowym leczeniu biegunek bezpieczne wydaje się zastosowanie probiotyku zawierającego Saccharomyces bulardi. W przypadku gdy nasze działanie nie dają widocznych efektów, a objawy biegunki nie ustępują należy zgłosić się z psem do lekarza weterynarii.

Prof. dr.hab Bogdan Dębski